کد مطلب:23399 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

براي ايجاد تاثير مثبت در افراد چه كارهايي الزامي است؟

مسأله تأثيرپذيري يا تأثيرگذاري در حدود كيفيت آن بستگي به توان ها و قابليت هاي انسان در ابعاد مختلف دارد. مهم ترين اموري كه در تاثيرگذاري دخالت دارند ويژگي هاي روحي از قبيل اراده استواراخلاق نيكو حسن معاشرت و آگاهي ها و توانهاي علمي بالا است. تاثير پذيري مثبت نيز تا حدودي به اين امور و نيز به ميزان انعطاف پذيري و حقيقت طلبي شخص ارتباط دارد و تاثير پذيري هاي منفي برخاسته از ضعف آگاهي و اراده مي باشد. بنابراين هر اندازه در تقويت اراده خود گسترش صفات حسنه و خلق و خوي پسنديده و افزون سازي آگاهي ها و دانش هاي خود به ويژه در زمينه مسايل ديني فرهنگي و اجتماعي تلاش كنيد تدريجا توان تاثيرگذاري بيشتري خواهيد يافت. بنابراين تأثيرگذاري يك مهارتي است كه به تدريج حاصل مي شود و تأثيرگذار و تأثير گيرنده و فضاي رواني از آمادگي لازم و شرائط كافي برخوردار باشد كه با تمرين و ممارست به اين مهارت دسترسي پيدا مي شود. با رعايت اصول و نكات زير فرد مي تواند ميزان تأثيرگذاري خويش را افزايش دهد. 1. كار خود را با تحسين و قدرداني صميمانه از طرف مقابل شروع كنيد. 2. با اندكي تفحص و جستجو برنامه خود را با برجسته كردن يك يا چند نكته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسين صادقانه از وي بخاطر وجود آن امر مثبت ارتباط خود را با وي پي گيري نمائيد. 3. در صورتي كه اشتباه و لغزشي در وي مشاهده كرديد مستقيماً از او گلايه نكنيد و وي را مورد انتقاد مستقيم و سرزنش خود قرار ندهيد. 4. قبل از انتقاد از ديگران درباره اشتباهات خود حرف بزنيد. 5. سعي كنيد شنونده خوبي باشيد و ديگران را تشويق كنيد درباره خود براي شما حرف بزنند. 6. صميمانه ديگران را دوست داشته باشيد و به آنها اين محبت باطني خود را اعلام كنيد. 7. به ديگران اعتبار بدهيد و كاري كنيد كه احساس كنند مهم هستند. 8. در طرف مقابل نسبت به كاري كه مي خواهي انجام دهد ميل شديدي ايجاد كنيد و به عبارت ديگر فضاي رواني لازم را براي انجام آن عمل فراهم نمائيد. 9. هر رفتاري را كه از ديگران نسبت به خود انتظار داريد همان را با ايشان در پيش گيريد. 10. سعي كنيد نقطه نظرات و ديدگاههاي خويش را بر ديگران تحميل نكنيد زيرا مردم سخن كسي را كه بخواهد عقيده اش را بر آنان تحميل كند نمي پذيرند و با كسي كه همچون يك سرپرست با ايشان رفتار كند دوستي نمي ورزند و به او اعتماد نمي كنند. در اين زمينه براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1. آئين دوست يابي، ديل كارنگي 2. دوستي و دوستان، سيد هادي مدرسي، انتشارات آستان قدس رضوي 3. دوستي در قرآن، محمدي ري شهري